Hakkımda

Ben Deniz Ergürel…

Çocukluğum ve ilk gençliğim İzmir Karşıyaka’da geçti. 70’lerin, 80’lerin ve 90’ların Türkiyesinde binlerce öğrenci yetiştirmiş orta halli öğretmen bir anne babanın oğlu olarak sade ama mutlu bir çocukluğum oldu. Meraklı ve yeni şeyler keşfetmeye meyilli karakterimin şekillenmesinde onların çok payı vardır. Kendi hayatıma dair ilk hatırladığım anektodlardan birisi ise 5 yaşında okumayı ve yazmayı kendi kendime TRT’nin programlarından öğrenmemdir. Bu anektod beni insan eğer isterse ve uygun koşullar varsa öğrenmede asla sınır olmayacağına inandırdı bugün de hala bu inancımı koruyorum.

1999 yılında Ege Üniversitesi Radyo Tv ve Sinema mezun oldum. Yeni Tv’de kameramanlık, TV8’de yönetmen yardımcılığı ve NTV Lifestyle departmanında prodüktörlük yaptım.

2001 Türkiye’nin derin bir ekonomik krize yuvarlandığı bir yıldı, sabah işe gelip akşam evinize işsiz dönebiliyordunuz. Ben işimi seviyordum ama bu işe yıllarını verenlerin içinde bulunduğu karamsar durum kafamda soru işaretleri oluşturuyordu. Hayatıma farklı bir yol çizmek istedim. Bu nedenle radikal bir karar aldım ve Eylül 2001’de Meksika’ya gittim.

Yepyeni bir kıtada, yepyeni bir hayata başladım. İspanyolca öğrendim, farklı bir kültür tanıdım, döviz traderlığı yaptım, finans bilgimi geliştirdim. Ticaret ile uğraştım, kuyumculuk sektörünü tanıdım.

İyi dostlarım ve akıllı düşmanlarım oldu. Bazen güzel sabahlara uyandım, bazen kötü akşamlarda uykusuz kaldım. Dünyanın bir ucunda, kendi ayaklarının üstünde ve tek başına yaşamak ne demekmiş onu öğrendim. Sabrın, dürüstlüğün ve vefanın ne kadar büyük değerler olduğunu anladım. Pişmanlıklarım da oldu, unutulmaz sevinçlerim de. Ama hepsinden ötesi sadece ama sadece yapmayı istediğimi yaptım…

2006 yılında önce Brezilya – Sao Paulo’ya taşındım daha sonra da ABD – New York’a. Buralarda Meksika’daki kuyumculuk ve ticaret kariyerime devam ettim. Portekizce öğrendim, İngilizcemi geliştirdim ve hayata daha geniş bir perspektiften bakma şansını elde ettim. Dünyanın farklı renklerini sevdim.

2008 yılına geldiğimde artık 30’umu geçmiştim ve hayatımda tekrar bir değişiklik yapmak istedim… bir iş teklifini değerlendirerek Türkiye’ye geri döndüm. Yenilenebilir enerji sektöründe idari yöneticilik yaptım. Enerji piyasasını ve madencilik sektörünü tanıdım. İş planları yapmayı öğrendim.

Ama içimdeki gazetecilik ve medya sektörüne olan ilgim hiç azalmamıştı. 2010 yılında kurulan Medya Derneği’nin genel sekreterliğini yürüttüm. Böylece tekrar branşıma geri dönmüş oldum. Buradaki günlerim medya ve gazetecilik üzerine faaliyetler düzenleyerek geçiyor. 

Yeni teknolojiler ve sosyal medya hakkında düzenlenen panel ve konferanslara konuşmacı olarak katılıyorum. Bu konuşmalarda tanıştığım insanlardan çok şeyler öğreniyorum.

20’li yaşlarım dünyayı tanımakla geçti, 30’lu yaşlarım öğrendiklerimi doğru işlerde uygulamaya çalışmakla geçiyor. 40’lı yaşlarım için ise farklı umutlarım ve hayallerim var.

Öğrenmek hiç bitmiyor…

Hayatın bitmeyen bir yolculuk ve insana verilmiş en büyük zenginlik olduğuna inanıyorum. İyisiyle, kötüsüyle bana bu hayat nimetini verdiği için Allah’a her zaman şükrediyorum. Eğer doğru bakış açısı yakalanırsa hayatımızdan geçen her şeyin bir anlamı olduğuna ama bu anlamı kavramanın ciddi bir çaba gerektirdiğine inanıyorum.

Bu dünyada geçireceğimiz sürenin kısıtlı olması beni daha içten yaşamaya, daha çok şey yapmaya ve hissettiklerimi yaşamaya teşvik ediyor. Bu nedenle zamanım başka insanların hayatını yaşamak için kısıtlı. Bir hayat tavsiyesi isteyene ”Aç kal, budala kal” diyorum